Peyronie Hastalığı Nedir?

Peyronie Hastalığı, 1743 yılında François Gigot de La Peyroni tarafından tanımlanmıştır. Penisin yapısındaki kollojen içeriğinde değişim neticesinde peniste ağrı, eğrilik, fibrotik düğüm ve penis kısalması gibi semptomlarla kendini gösteren bir hastalıktır.

Hastaların yaklaşık yüzde 30 unda erektil disfonksiyona neden olmakta ve yüzde 70 inde ise psikolojik sorunlara yol açmaktadır. En sık görüldüğü yaş aralığı 40 – 70′ tir.

Almanya’da yapılan randomize kontrollü bir çalışmada bu hastalığın rastlanma sıklığı yüzde 3.2 olarak bildirilmektedir.

Üroloji bölümünün diğer hangi hastalıklarla ilgilendiğini öğrenmek istiyorsanız? doktordanhaberler.com/uroloji-hangi-hastaliklara-bakar/ sayfasını ziyaret edebilirsiniz.

Peyronie Hastalığı’nın Nedenleri Nelerdir?

Günümüzde hastalığın etyolojisi kesin olarak çözümlenememiştir. Genelde :

• Vitamin E Yetersizliği
• Metotreksat Alımı
• Çoklu Propanolol Alımı

ve bazı diğer ilaçların alımının neden olduğu düşünülse de sık sık tekrarlanan küçük penis travmalarının bu hastalığa sebebiyet verdiği düşünülmektedir. Peyronie hastalığı bazı durumlarda kendiliğinden düzelmektedir.

Peyronie Dönemleri

Hastalık stabil ve non stabil olmak üzere iki döneme ayrılmaktadır. Stabil dönem 1.5 yıl kadar sürmektedir. Bu dönemde ereksiyon bozukluğu, peniste kurvatur, eğrilik gibi semtomplardan bir ya da birkaçı ortaya çıkmaktadır.

En sık arkaya ve yana doğru kurvaturlar oluşmaktadır. Bu kurvatur dediğimiz eğrilikler bazen öyle bir hal alır ki dışarıdan bakıldığında kum saati görüntüsü oluşmuştur. Peniste kum saati görüntüsü bu hastalık için karakteristik bulgulardan bir tanesidir.

Peyronie Tanısı Nasıl Konur?

Bu hastalığın tanısı BEFI yani Uluslararası Erektil Fonksiyon İndeksi’ne göre kombine enjeksiyon ve stimülasyon testi ve renkli dopler ultrasonografi ile konulmaktadır.

Bunlara ek olarak penisin giderek kısalması, eğriliklerin oluşması ve ağrı görülmesi tanıyı destekler nitelikte belitilerdir. Fibröz yapıda plaklar penisin yüzeyinde hissedilebilir kivamdadirlar.

Konservatif Tedavi

Bu tedavi şekliyle hastalarda yaklaşık yüzde 40 oranında başarı sağlanmaktadır. Geçmiş zamanlarda kalsiyum, civa suyu, salisilat ve östrojenler lokal ve sistemik yolla bu hastalık üzerinde kullanılıyordu. Ancak günümüzde E vitamini, Potabo, Kolşisin, Procarbozin,
Orgatein, Seldane, Sildecra, Verapamil, İnterferon, Kortikosteroidler ve Prostasiklin tedavide kullanılmaktadır. Bu ilaçlar arasında en etkili tedavi kolşisin ile sağlanmaktadır. Kolşisinle tedaviden sonra A. Kadıoğlu verilerine göre ağrı yüzde 95 oranında azalmakta ve eğrilik ise yüzde 30 oranlarında düzelmektedir.

Cerrahi Tedavi

İlk cerrahi işlemler 1965 yılında Nesbit tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu hastalıkta 2 tip ana cerrahi yapılmaktadır. Bunlar remodeling cerrahi ve rekonstruktif cerrahidir.

Yararlandığım Kaynaklar :

• • http://www.newyorkurologyspecialists.com/
  • http://media.renalandurologynews.com/
  • https://www.drshrid.com/
  • http://www.formalesonly.com/

Merak ettiklerinizi ve eklemek istediklerinizi konu altındaki yorum bölümüne yazabilirsiniz. Cevap vermekten mutluluk duyacağım.