Deontoloji, doğruyu yanlıştan ayırmak için kuralları kullanan etik bir teoridir. Deontolojik” kelimesi , “görev” anlamına gelen Yunanca kelime ‘deondan’ gelir. Deontolojik prensipleri tanımlayan ilk büyük filozof 18. yüzyıl Alman eleştirmeni felsefesinin kurucusu Immanuel Kant’tır. Deontolojinin uygulanması basittir. İnsanların kuralları takip etmesini ve görevlerini yerine getirmesini gerektirir. Bu yaklaşım, etik olan ya da olmayan şeylerle ilgili doğal algımıza iyi uyum gösterme eğilimindedir. Sonuçlarına göre eylemleri yargılayan sonuçsalcılığın aksine deontoloji bir durumun maliyetlerini ve faydalarını ölçmeyi gerektirmez. Bu durum, öznelliği ve belirsizliği önler. Çünkü sadece belirlenmiş kuralları izlemeniz gerekir. Deontolojiyi anlamak için en önemli şey, ahlaki ilkelerinin, bu prensipleri takip eden herhangi bir sonuçtan tamamen ayrı olmasıdır. Bu nedenle, yalan söylememek için ahlaki bir göreviniz olması durumunda, birine zarar gelecek dahi olsa yalan söylemek her zaman yanlıştır. Deontelojik etik türler; ilahi komuta, görev teorileri, hak teorileri, monistik deontoljidir. Doğru ahlaki kurallara uymak genellikle yeterli değildir. Deontologlar, belirli bir ahlaki kurallar çerçevesinde yaşarlar. Masum insanlar öldürmek yanlıştır, çalmak yanlıştır, yalan söylemek yanlıştır gibi kuralları vardır.
